Buccellato di Lucca czyli toskański drożdżak z rodzynkami i anyżkiem

Toskańskie krajobrazy. Kolumny kościoła San Michele in Foro - każda inaczej ozdobiona. Buccellato prosto z cukierni na Piazza San Michele .

Miasto na uboczu turystycznych szlaków. Tłum Japończyków pędzi z Florencji do Pizy, zrobić sobie zdjęcie podtrzymując krzywą wieżę. Lucca zostaje z boku i cieszmy się z tego. Dzięki temu można we względnym spokoju przejść się po targu antyków, zwiedzić dom (teraz muzeum) Pucciniego. Obejrzeć sobie kościoły w stylu toskańskiego renesansu i wejść na wieżę, która ma na szczycie ogród z drzewami. Otoczone murami stare miasto do dzisiaj zachowało układ ulic wytyczony jeszcze za czasów starożytnego Rzymu i swój średniowieczny charakter.

Górne zdjęcia: toskańskie krajobrazy z okolic Crete Senesi i Volpaia. Beczki z winem wśród cyprysów, widomy znak zbliżania się do toskańskiej winiarni. Targ staroci z cudownymi miedzianymi blaszkami w Lucca.

Na placu San Michele, na którego środku stoi kościół San Michele in Foro z kolumnami, z których każda jest inaczej ozdobiona, zaglądamy do bardzo słynnej Pasticceria Taddeucci. Tu kupuje się przed wszystkim buccellate. To słodka drożdżowa bułka, z rodzynkami, anyżkiem, kiedyś pieczona w formie obręczy teraz również miewa podłużny kształt. Przyznam, że długo nie lubiłam anyżku w ciastach. Teraz powoli się do niego przekonuję, zwłaszcza w drożdżowych wypiekach. W moim przepisie jest go jednak mniej niż polecają Toskańczycy - tak tylko dla delikatnej tradycyjnej smakowej nuty.

Ta rodzynkowa drożdżowa bułka jest najlepsza z tzw. massa madre czyli ciastem z poprzedniego pieczenia. Kto nie piecze w kółko rzadko takie ciasto ma w zapasie - wtedy można sięgnąć po zakwas na białej mące pszennej, równie dobrze się sprawdzi, ja wspomagam go jak zwykle suszonymi drożdżami.

Muzyczny przerywnik w gaju oliwnym. Detal z katedry w Lucca. Popularna pamiątka z Toskanii - ceramiczny medalion. Winiarskie tradycje sięgają w regionie aż czasów Etrusków.

Oglądamy jeszcze najpiękniejszy plac w mieście - owalny Piazza dell'Anfiteatro, cały otoczony żółto otynkowanymi domami. W sezonie wszystkie trattorie i kawiarnie zastawiają go swoimi stolikami.  Plac jest niezwykle urokliwy. Opuszczając stare miasto zajdźmy jeszcze do sklepu Antica Bottega di Prospero o 200-letniej tradycji, aby zaopatrzyć się w uprawiane tu na północy Toskanii farro, wiele gatunków fasoli i ciecierzycę. Podobno te z okolic Garfagnana są absolutnie najwyższej jakości.

Buccellato di Lucca

50 g jasnych drobnych rodzynek

50 g ciemnych drobnych rodzynek

2 łyzki ciemnego rumu

Suche składniki:

475 g mąki

100 g cukru

1/8 łyżeczki soli

2 łyzeczki susznych drożdży

1/2 łyżeczki nasion anyżku

skórka otarta z 1/2 cytryny

nasionka z 1/2 laski wanilii

Mokre składniki:

200 ml mleka

50 g masła

3 jajka

50 g zakwasu pszennego z białej mąki

Wierzch:

1 jajko

1 łyżka płynnego miodu

2 łyzki cukru

Rodzynki zalewamy wrzącą wodą i odstawiamy do napęcznienia. Odsączamy i zalewamy rumem na minimum godzinę, a najlepiej na całą noc.

Suche składniki mieszamy ze sobą w dużej misce. Masło z mlekiem rozpuszczamy i gdy będzie letnie łączymy z lekko ubitymi jajkami i zakwasem. Łączymy mokre składniki z suchymi. Ciasto możemy wyrobić w maszynie do chleba lub w mikserze z hakiem do ciasta drożdżowego. Pod koniec wyrabiania dodajemy rodzynki. Zostawiamy do wyrośnięcia na ok. 1 godz, aż podwoi objętość. 

Wyjmujemy na wysypany mąką blat i formujemy podłużny bochenek. Układamy na dużej blaszce na papierze do pieczenia i zostawiamy do drugiego rośnięcia na ok. 30 min. W tym czasie nagrzewamy piekarnik do 180ºC. Jajko ubijamy z miodem i smarujemy pędzelkiem wierzch wyrośniętego ciasta. Posypujemy cukrem i wstawiamy do piekarnika na ok. 45 min aż się ładnie zrumieni.